Het einde in zicht...
Nadat mijn ouders 5 dagen met een huurauto de garden route deden kwamen ze voor het weekend weer terug naar Kaapstad om mij te bezoeken. Een week eerder had ik tegen de zin van mijn vader in mijn moeder kunnen overhalen om de bungyjump te doen. Hier kwam ze dan ook met mooie verhalen over terug.
Op zaterdag konden ze als vanouds een hockeywedstrijd van me bekijken. In de competitie staan we momenteel net onder de top, maar spelen de laatste weken erg goed. Op zondag was de lang geplande Tafelberg aan de beurt. Het weer was helemaal top. De sluier die vaak rond de berg hangt was nergens te bekennen. De beklimming kan via verschillende routes of met een gondel. Om met de gondel naar boven te gaan konden we natuurlijk niet maken, dus deden we een steile, maar niet al te lange beklimming. 1,5 uur naar boven en dan genieten van het prachtige uitzicht 1000 meter boven de stad. Op de berg zijn er nog routes naar verschillende uitkijkpunten. Na een paar uur vonden we het tijd voor de afdaling en koelden we af in de zee van Camps Bay en aten we daar wat bij zonsondergang voordat het voor mijn ouders tijd was voor het vliegtuig terug naar Nederland.
Het project ging doordeweeks natuurlijk gewoon door, maar het plekje in mijn hart voor Jeffrey's Bay brandde nog. De surfschool waar ik werk organiseerde een surftrip naar J-Bay en hier kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen. Ik wist dat de organisatie van de trip door deze mensen moeizaam ging worden. Dit bleek zacht uitgedrukt, maar het belangrijkste was dat het weer, de andere vrijwilligers en vooral de golven goed waren. Ik heb mijn beste golven tot nu toe tijdens deze paar dagen gesurft. Het was hoger dan de vorige keer. Voorde surfers onder ons zo'n 5 tot 8 ft. en ik heb tot een aantal keer toe een barrel (In de lip van de golf) gesurft!!
Voor de laatste twee weken ben ik van project gewisseld om nog een ander ervaring mee te pakken. Ik geef sportlessen op Hyde Park Primary, in een achterstandswijk. De uitdaging hier is om uitdagende activiteiten aan te bieden met heel weinig materiaal dat er beschikbaar is. Een ander uitdaging is dat ik alleen voor een klas sta met soms wel 40 stuiterende kinderen die hun energie nergens anders kwijt kunnen dan tijdens de sportlessen. Ik hield het tot nu toe simpel voor mezelf met spellen trefbal en estafettes. De kinderen hebben een veel slechter concentratie- en denkvermogen dan de kids die ik gewend ben in Nederland, maar een leven zonder uitdagingen is een saai leven, dus ik kijk uit naar laatste, nu nog maar 2 weken. Na deze twee weken zijn er nog een paar dagen over voor hoogstwaarschijnlijk een safari. Daarna is het echt tijd om naar huis te gaan en..... Afstuderen!!
Reacties
Reacties
Sick sick sick!!!
Dat in de lip surfen blijft toch knap, moet je maar keertje laten zien ouwe!!! Hahaha
Succes nog
Xx
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}