Zo veel te vertellen, dus daar komtie...

De weken vliegen om doordat er zo veel te doen is. Ten eerste natuurlijk het Surfproject door de weeks. Sinds mijn vorige bericht zijn er ook veel vorderingen. Ik ben met een andere vrijwilliger een plan gaan schrijven om het dalende aantal kinderen die kwamen surfen aan te pakken. De belangrijkste punten in dat plan waren: opkomst van meer kinderen na schooltijd en het ontwikkelen van een samenwerking met basisscholen om vaste groepjes kinderen gedurende een vaste periode op vaste tijden tijdens schooltijd te onderwijzen en begeleiden. Voor deze twee doelen hadden we een aantal mogelijke oplossingen aangedragen. In eerste instantie was er niet veel meewerking vanuit de begeleiding van het project (alles gaat hier op een Afrikaans, rasta, surf tempo).

Uiteindelijk is er toch een afspraak gemaakt met een school. De school was gelegen in een Township en was opgericht met behulp van sponsors om kinderen die thuis en op de straat in abnormale omstandigheden moeten leven. Ze waren bij het horen van onze plannen erg enthousiast. We hebben een presentatie gegeven aan de kinderen en over 2 weken zullen we met de eerste lessen van start gaan.

Ook de hoeveelheid kinderen die na schooltijd komen is toegenomen doordat we de kinderen die er wél waren dusdanig gemotiveerd hebben gekregen om geregeld te komen en vriendjes mee te nemen. Het is heel mooi om te zien hoe kinderen uit een heel slecht klimaat (in aanraking met geweld, diefstal, moord en ouders die aan de drugs zitten) echt opbloeien doordat wij tijd met ze doorbrengen in en uit het water. Ze kijken echt naar ons als internationale vrijwilligers op en zo kunnen we op kleine schaal best invloed op ze uitoefenen.

In de afgelopen weekenden heb ik ook niet stil gezeten. Naast een aantal stapavondjes op Longstreet met andere vrijwilligers en mijn teammaten van de hockey is er overdag erg veel te zien in en rond Kaapstad. In een trip met een busje langs de kustlijn kwamen we langs onwijs mooie uitzichten. Cape Point met daarbij Kaap de Goede Hoop was daarvan een hoogtepuntje. Verder konden we tijdens de trip struisvogels in het wild en pinguins in Simons Town bewonderen. Ook in Kaapstad zelf zijn veel bezienswaardigheden die de moeite waard zijn. Kunstgaleries, historische gebouwen, marktjes etc.

Het concert van Goldfish in Kirstenbosch, een natuurpark met uitzicht op de Tafelberg was echt fantastisch. Zeker ook omdat we koelboxen met onze eigen picknick hadden meegenomen.

Wat het verblijf hier extra makkelijk maakt is het fijt dat mijn gast papa en mama echt schatten zijn. Ze hebben een onwijs gevoel voor humor, met vragen kun je altijd bij ze terecht, ze helpen je waar ze kunnen, mama kookt heel goed en ze vinden een hoop goed. Wat wil je nog meer?

Het enige wat tot nu toe wat minder is, is het vervoer. De treinen en minibussen gaan niet naar elk gedeelte van de stad en 's avonds ben je aangewezen op taxi's wat per rit niet al te veel kost, maar uiteindelijk aardig aantikt. Het fijt is ook dat je hierdoor altijd afhankelijk bent van anderen. De treinen en minibussen gaan niet naar elk gedeelte van de stad.

De reis naar Muizenberg kost aardig wat tijd. Het eerste gedeelte gaat in een minibus waar je opgepropt met 18 personen in zit. De trein gaat op Afrikaanse tijden, waardoor je eigenlijk nooit weet waar. Tot nu toe is er 2 keer voor mijn neus een poging tot diefstal van een tas gedaan, maar als je gewoon goed blijft opletten met wat je doet en waar je komt zal er niks gebeuren.

Bedankt voor alle reacties vanuit Nederland. Leuk om af en toe wat van jullie te horen!

Keep it Kooking Jeuh ;-)